Maya Stern, voormalig gevechtspiloot ziet op haar nannycam iets vreemds. Namelijk, haar vermoorde echtgenoot. Verbeeldt ze het zich?
Maya gaat op onderzoek uit. Ze gaat de confrontatie aan met de geheimen en bedrog uit haar eigen verleden.
Wat een prachtig boek! Net zoals elke keer weer bij Coben sta ik versteld van het einde. Hij zorgt voor een einde die je het minst verwacht, of beter gezegd, een einde die nog nooit bij je is opgekomen.
Het boek is vreselijk spannend. Vanaf begin af aan weet Coben je mee te nemen in het verhaal. Je wordt samen met de hoofdpersoon allerlei richtingen in gestuurd. De vragen blijven maar komen. Eenmaal begonnen in dit boek, is het niet meer uit je gedachten. Alsmaar wilde ik weten hoe het eindigt.
Ook is de schrijfstijl weer fantastisch. Heerlijk cynisch en vol humor.
Toch zit er ook een serieuze kant aan het verhaal. De gevolgen van een militair verleden worden in kaart gebracht, met name het onderdeel posttraumatisch stressstoornis (PTSS). Er wordt geschreven over hoe een mens verandert nadat hij in dienst is geweest.
Verder staat centraal: kun je geloven wat je met je eigen ogen ziet? In dit verhaal richt zich dat vooral op de technologie. Want daar is makkelijk mee te knoeien. Beelden kunnen gemanipuleerd of aangepast worden. De gevaren van de technologie komen dus ook naar boven, zonder gelijk heel de technologische ontwikkeling als slecht te beoordelen.
Al met al vind ik dit boek dus een behoorlijk goed. Ik geef dit boek vijf sterren.
Reactie plaatsen
Reacties