Recensie eerder verschenen bij Blikopzeewolde.nl
Wanneer inspecteur Erika Foster een tip krijgt dat er bewijsmateriaal voor een grote narcoticazaak verstopt ligt in een ongebruikte groeve in een buitenwijk van Londen, gaat ze direct tot een zoekactie over. In de dikke modder worden inderdaad drugs gevonden, maar ook het skelet van een kind. De overblijfselen worden snel geïdentificeerd als de zevenjarige Jessica Collins: het vermiste meisje dat zesentwintig jaar geleden overal in het nieuws was.
Om het verband tussen de nieuwe en de oude zaak te vinden, moet Erika dieper graven en meer zien te ontdekken over de uiteengevallen familie Collins en de oude inspecteur die destijds op deze zaak was gezet: een vrouw die nog altijd wordt geplaagd door het trauma van de onopgeloste moord. Al snel realiseert Erika zich dat iemand niet wil dat deze zaak ooit wordt opgelost, en dat die persoon er alles aan doet om te voorkomen dat Erika de waarheid achterhaalt. Is de dader dichterbij dan ze denkt?
Donker water is het derde deel in de Erika Foster serie en is net als de vorige delen in deze serie weer megaspannend en goed uitgewerkt. Wederom een aanrader!
Het verhaal begint meteen. Al in het tweede hoofdstuk wordt het skelet gevonden. Vanaf dat moment blijft de spanning door het hele verhaal aanwezig. Door het verhaal heen kwam ik zelf met theorieën en oplossingen, die stuk voor stuk niet bleken te kloppen. Er zijn tal van plotwendingen en het einde was compleet onverwacht en enorm goed. Ik vind dit deel een stuk minder voorspelbaar dat deel twee. Het is gewoon jammer dat het boek uit is.
Ik was na deel twee erg benieuwd hoe het verhaal verder zou gaan, maar gelukkig zijn Moss en Peterson ook nu weer aanwezig. Verder zien we dat Erika een duidelijke ontwikkeling heeft doorgemaakt. Ze handelt minder op eigen houtje en denkt langer na voordat ze iets doet. Het is fijn om te zien dat Erika groeit en leert van haar fouten. Ook worden een aantal nieuwe personages geïntroduceerd, wat het verhaal net wat interessanter maakt. Elk van de personages zijn goed uitgewerkt. Ze hebben een verleden, verlangens en duidelijke karaktereigenschappen. Het was leuk om met deze nieuwe personages kennis te maken. De interactie tussen de personages zorgt verder regelmatig voor wat humor, iets wat ik altijd wel waardeer in een boek.
Verder maakt Bryndza mooi gebruik van een aantal interessante thema's: religie, liefde, familie, geheimen, angst en verlies worden op een mooie manier met elkaar verweven en krijgen een interessante uitwerking.
Verder heeft Bryndza een fijne schrijfstijl. Het boek leest vlot en staat vol van rake beschrijvingen. Je ziet de omgeving helemaal voor je, zonder dat het langdradig of saai wordt. Niet elke auteur slaagt even goed in het vinden van een goede balans hiertussen, maar Bryndza is het zeker gelukt.
Kortom weer een spannende, leuke thriller van Bryndza. Het boek is een echte aanrader! Ik geef het vier sterren.
Reactie plaatsen
Reacties