Recensie eerder verschenen bij Blikopzeewolde.nl
Midden in een broeierig hete zomernacht wordt inspecteur Erika Foster opgeroepen. Een dokter is thuis in zijn bed -gevonden, gestikt. Zijn polsen zijn vastgemaakt en zijn ogen puilen uit door de doorschijnende plastic zak die strak om zijn hoofd is gebonden. Een paar dagen later wordt een tweede slachtoffer gevonden, in exact dezelfde omstandigheden. Wat linkt de slachtoffers aan elkaar en aan hun moordenaar? Waarom is er zo weinig bekend over hun verleden? Als Erika en haar team de zaak onderzoeken, stuiten ze op een zeer -berekenende dader, die zijn prooi al lang van tevoren stalkt – en dan op het juiste moment toeslaat.
Dit is het tweede deel in de Erika Foster serie, en ook het tweede boek dat ik van Bryndza heb gelezen. Ik was erg enthousiast na het lezen van Het meisje in het ijs, en kan zeggen dat ik ook nu weer zeer tevreden ben met het boek. Ik kan wel aanraden de serie op volgorde te lezen. Het is los te lezen, maar de binding met de personages is veel sterker wanneer je het als serie leest.
Het is wederom een spannend boek, die je het liefst in één ruk uitleest. Vooral in het begin zijn er veel verrassingen en plotwendingen. Er zijn twee verhaallijnen, die ik eerst niet helemaal goed met elkaar kon rijmen. Maar plotseling wordt het duidelijk, en dan komt het als totale verrassing.
Jammer genoeg wordt het verhaal tegen het einde iets voorspelbaarder en meer cliché. Zo wordt de verkeerde persoon opgepakt en is er een allesbeslissende strijd op het einde. Spannend blijft het wel, maar door het cliché is het ook een beetje frustrerend.
De grootste kracht van dit boek is Erika Foster, en de binding die je voelt met de personages. Erika heeft een sterk karakter en handelt net even buiten de lijntjes. Als lezer voel je dat ze goed handelt, maar haar omgeving denkt hier anders over. Haar moraal en scherpe tong wordt haar dan ook niet altijd in dank afgenomen. Bryndza heeft het allemaal zo goed op papier gezet, dat je de frustratie en woede met Erika deelt. Ik voelde de onrechtvaardigheid en wilde er eigenlijk meteen iets aan doen. Knap van werk van Bryndza!
Verder is er de niet te vergeten humor in het verhaal. Humor is iets wat ik altijd zeer waardeer in een boek. Humor is één van de redenen waarom ik zo'n fan ben van Harlan Coben bijvoorbeeld. Robert Bryndza weet dit hier en daar ook goed te verwerken in het verhaal. Ondanks mezelf kwam er af en toe toch even een glimlach op mijn gezicht.
Ik heb dus zeer genoten van dit spannende en meeslepende verhaal, ondanks de clichés hier en daar. Ik geef het vier sterren.
Reactie plaatsen
Reacties