Recensie eerder verschenen bij Blikopzeewolde.nl
Astrid Bell is een jonge, sterke Londense fietskoerier die niet goed weet wat ze met haar leven wil. Ze woont samen met zes vrienden, maar langzamerhand valt de groep uiteen door geldproblemen, verraad, nieuwe liefdes en uiteenlopende toekomstplannen. Dan sterven er twee vrouwen, en de enige overeenkomst tussen de twee moorden is de aanwezigheid van Astrid. Zodra de situatie grimmiger wordt en de huisgenoten verder uit elkaar groeien moet zij zich afvragen: is het mijn schuld, ben ik zelf in gevaar? Is er een moordenaar binnen de groep? Onder bizarre omstandigheden wordt uiteindelijk een verdachte opgepakt en een verklaring gevonden. Maar is deze persoon daadwerkelijk schuldig? Het ligt eraan hoe de lezer het interpreteert. Het verhaal is nog niet voorbij, het moet opnieuw worden verteld. En de tweede keer is het nog angstaanjagender.
Inmiddels heb ik meerdere boeken van Nicci French gelezen. Hoewel ik dit boek iets minder vind dan het voorgaande dat ik gelezen heb (De bewoonde wereld, Het veilige huis, en de Frieda Klein serie) is dit ook een leuk boek om te lezen.
Het boek is opgedeeld in drie delen. Het eerste wordt verteld vanuit Astrid Bell, het tweede vanuit de moordenaar en het derde weer vanuit Astrid. Het derde deel beslaat maar een aantal bladzijdes en kan opgevat worden als een soort epiloog.
Het verhaal wordt gekenmerkt door het thema 'volwassen worden'. De zeven vrienden verkeren allen in een fase van hun leven waarin ze niet goed weten wat ze precies willen. Ze leven in het moment. Dit verandert plotseling wanneer de huisbaas aankondigt dat de andere zes het huis uit moeten. Er ontstaat onenigheid en de vriendengroep valt langzaam uiteen.
Deze ontwikkelingen spelen allemaal tegen de achtergrond van Astrid die drie keer een lijk vindt. Is er een verband met Astrid? En wat is dat verband dan? Is Astrid zelf in gevaar?
In het tweede deel wordt het verhaal van de vrienden en de moorden opnieuw verteld, nu vanuit de moordenaar. Alle verbanden worden stap voor stap duidelijk, de oorzaken en motieven worden bekend.
Deze verandering van perspectieven laat nog iets zien. In deel één ligt de nadruk op andere passages dan in deel twee. Beide personages ervaren andere gebeurtenissen als belangrijk. Dit laat zien dat je ervaring van de dingen erg afhankelijk is van je perspectief.
Ik heb geschreven dat ik dit boek minder leuk vind dan andere boeken die ik heb gelezen van Nicci French. Dat komt doordat dit boek bijna nergens heel spannend wordt. Er worden wat vragen opgeworpen in deel één, die mij vooral benieuwd maakten naar de verbanden, en wat er allemaal gebeurd. Maar echt heel spannend werd het niet. In deel twee worden de vragen stap voor stap beantwoordt. Maar omdat je door deel één al wist wat er ging gebeuren, was ook dit deel niet erg spannend. De enige uitzondering is het einde van deel twee. Dan wordt het verhaal waar deel één stopt vervolgd. Al met al kabbelt het uiteindelijk maar een beetje voort.
Uiteindelijk dus wel genoten, hoewel het niet erg spannend wordt. Ik geef het drie sterren.
Reactie plaatsen
Reacties