Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Hij is een charmante man en een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages, én een uitermate goede hacker. Samen vormen ze een ongewoon, maar sterk team.
Mikael wordt benaderd door oud-zakenman Henrik Vanger. Veertig jaar geleden is de zestienjarige Harriët Vanger op mysterieuze wijze verdwenen en vermoedelijk vermoord. De zaak is echter nooit opgelost en inmiddels verjaard. Toch wil Henrik Vanger graag dat Mikael zich hier nog eens op stort. Aanvankelijk lijkt het onderzoek nergens op uit te lopen. Totdat Mikael met hulp van Lisbeth op een spoor stuit dat rechtstreeks naar een zeer duister en bloedig familiegeheim voert.
Mannen die vrouwen haten is het eerste deel in de Millennium reeks.
Ik had al veel goeds gehoord en gelezen over Stieg Larsson, dus gelijk de hele serie gekocht. In het licht van die hoge verwachtingen viel het echter wel wat tegen. Het verhaal komt langzaam op gang. In het eerste hoofdstuk komt meteen een vrij financieel verhaal, waar ik mijn aandacht maar moeilijk bij kon houden, en de echte spanning kwam pas later in het verhaal. Wanneer dat punt eenmaal bereikt is, loopt de spanning wel steeds meer op en wil ik blijven lezen. Er komen allerlei gruwelijke geheimen en verhalen naar boven. Voor dat punt is het verhaal over het algemeen wel interessant, maar niet per direct ook spannend.
Een ander minpuntje is dat het vrij lang duurt voordat Lisbeth en Mikael bij elkaar komen. Er is steeds over beiden te lezen, maar het duurt lang voordat zij elkaar ontmoeten.
Beide personages zijn echter wel erg interessant. Ze behoren alle twee niet tot de gemiddelde persoon, en vooral Lisbeth is een slag apart. Lezen over hun en hun achtergrond is erg leuk. Ze blijven verrassen. Lisbeth en Mikael zijn niet de enige ietwat vreemde personages. Henrik Vanger heeft eigenaardige trekjes en ook Cecilia Vanger heeft een verhaal. Larsson is er in geslaagd pakkende en interessante personages neer te zetten.
Ook is het boek van begin tot eind goed opgebouwd en geconstrueerd. Aan het eind komt alles samen. Het is duidelijk dat er veel denkwerk achter zit.
In het verhaal zijn veel verschillende verhaallijnen. Voor mij was dit zowel positief als negatief. Het maakte het boek spannender, en geeft meer achtergrondinformatie over de personages en hun motieven, maar tegelijkertijd lijkt het een beetje over the top. De Wennerström-affaire krijgt vrij veel aandacht, zowel in het begin als in het eind, terwijl het eigenlijk een ondergeschikte rol heeft. Ik vond het ook niet heel interessant. Het gedoe omtrent de familie Vanger was veel interessanter. Aan het einde, wanneer alles rondom Vanger is uitgezocht en opgelost, worden er nog heel wat bladzijdes gewijd aan Wennerström, terwijl ik het fijner had gevonden als daar een paar bladzijdes aan gewijd waren ter afsluiting, en daarna de afronding van het hele verhaal.
Al met al was het zeker geen slecht boek, maar het voldeed niet helemaal aan mijn (hoge) verwachtingen.
Ik geef dit boek drie sterren.
Reactie plaatsen
Reacties