Het Isisgeheim Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg

Gepubliceerd op 25 april 2023 om 14:44

Recensie eerder verschenen bij Bikopzeewolde.nl
Wanneer het Leidse Rijksmuseum van Oudheden zich opmaakt voor een grootse tentoonstelling over Egypte, doet conservator Arianna een wel heel bijzondere ontdekking in een gouden beeldje van de godin Isis; de Egyptische moedergodin blijkt al eeuwenlang een groot geheim met zich mee te dragen.Al snel raken Arianna en haar collega Thijs verstrikt in een onzichtbaar netwerk met internationale vertakkingen. Hun pogingen het mysterie te ontrafelen leiden hen naar Oxford, waar duidelijk wordt hoeveel moeite er wordt gedaan om de vondst geheim te houden.

 

Nadat ik het Evacomplex had gelezen was ik erg enthousiast geworden over dit schrijversduo. Toen Het Isisgeheim bij de Bruna in de aanbieding was heb ik het dan ook meteen gekocht. En ik ben zeker niet teleurgesteld. 
Dit verhaal is verweven met informatie over Egypte, oude mythen, filosofen en geschiedenis. Door alle informatie wordt het een heel interessant boek, zonder dat het onbegrijpelijk of te complex wordt. Er worden allerlei theorieën naar voren gebracht waar je als lezer zelf ook nog verder over na kunt denken. 
Een interessante toevoeging aan het verhaal is een geheim genootschap. Geheime genootschappen zijn iets wat ik in een verhaal altijd heel intrigerend vindt. Ze hebben vaak echt bestaan maar de feiten worden omhuld rondom mystiek en mythen. Dat maakt het interessant om het in een werk van fictie op te nemen. Het geeft het verhaal iets mysterieus zonder dat het te ver af komt te staan van de realiteit. 
Het verhaal is verder interessant door de personages. Hoofdpersoon Arianna komt niet uit Nederland. Door haar vragen over de Nederlandse taal en dan met name de spreekwoorden wordt je je ineens bewust van hoe gek sommige uitdrukkingen en spreekwoorden eigenlijk zijn. En vooral hoe veel we er hebben. Arianna is een fijn personage. Ze heeft pit en daar houd ik wel van. Ze heeft een duidelijke geschiedenis en je kunt je makkelijk in haar inleven. Ook Thijs is een leuk personage, hoewel wat minder bijzonder. Samen hebben ze een leuke dynamiek. 
Verder is er veel spanning in het verhaal. Al snel zijn er allerlei ontwikkelingen die je helemaal meezuigen in het verhaal. Wat er gebeurt er? Wat maakt dat de personages op een bepaalde manier handelen? Hoe staan de verschillende verhaallijnen met elkaar in verband? 
Het verhaal heeft een interessant einde. Alles komt bij elkaar, maar het zet wel aan tot verdere reflectie. 
Het verhaal zelf is dus erg interessant. Iets minder is de vormgeving van de gesprekken. Ze komen soms wat gekunsteld en nep over. Je bent niet zozeer getuige van een daadwerkelijke interactie tussen mensen. Het lijkt meer alsof je aanwezig bent bij een toneelstuk die de interactie net anders naspeelt. Dat is jammer, want boek is verder in een fijne schrijfstijl geschreven. 

 

Met uitzondering van de vormgeving van de gesprekken ben ik dus erg enthousiast. Ik geef het vier sterren. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.