De laatste trein uit Ligurië Christine Dwyer Hickey

Gepubliceerd op 2 april 2021 om 15:42

Het is 1933. Bella Stuart laat haar rustige leven in Londen achter zich om in Italië te gaan werken als gouvernante van de zesjarige Alec. Hij is het zoontje van een jonge Joodse erfgename en de aristocraat signor Lami. Wanneer Alecs vader sterft, verhuizen Bella en Alec naar het zomerverblijf van de familie in Bordighera. Daar ontmoet Bella Edward, de pianoleraar van Alec. Geleidelijk groeit er vertrouwen en vriendschap tussen de verlegen Bella, de eigenaardige Alec en de raadselachtige Edward. Wanneer het fascisme Europa in zijn greep krijgt en Mussolini zijn anti-Joodse wetten invoert, komt Alecs leven in gevaar. Bella krijgt de opdracht om Italië te ontvluchten en het jongetje in veiligheid te brengen.
Dublin, zestig jaar later. Anna Moore bezoekt haar Nonna, die in een verpleeghuis op sterven ligt. Als ze hoort dat haar oma in verwarde toestand Italiaans heeft gesproken, beseft ze hoe weinig ze weet van de vrouw die haar heeft grootgebracht.

 

Dit boek bestaat uit acht delen. De meeste stukken worden verteld vanuit Bella's perspectief, andere vanuit Anna. Het boek begint vanuit het perspectief van Edward. Ik vind het begin wat vreemd. Het begint meer als een soort thriller dan een historische roman. Ik moest zelf echt even door dit begin heen. Daarna werd het boek wel beter. 
Ik vind zelf het personage Anna niet erg leuk. Het idee om vanuit twee verschillende perspectieven te schrijven is erg leuk, maar de uitwerking van het karakter van Anna vind ik minder. Het is lastig te omschrijven waarom. Ze is denk ik iets te grof, niet in de manier van dat ze veel scheld of vunzige grappen maakt, dat helemaal niet. Het zit meer in haar gedrag dat grof op mij overkomt. Pas later in het verhaal kon ik haar waarderen. Dit vind ik jammer, omdat ik vind dat een personage je eigenlijk meteen moet aanspreken. 
Bella vind ik echter juist wel weer een heel leuk personage. Vooral de band tussen haar en Alec die steeds sterker wordt vind ik leuk om te lezen. Ook hoe zij en Edward elkaar steeds meer gaan vertrouwen is mooi. 
Wat wel even een minpuntje is, maar dat zou aan de uitgave kunnen liggen, is dat er soms Edwin in plaats van Edward staat. Ook zijn de beschrijvingen naar mijn mening soms iets te lang. 
Het plot is erg goed. Er zijn steeds weer ontwikkelingen die verassen, aspecten die nog ontdekt moeten worden en erg nieuwsgierig maken. Echter vind ik dat het wat lang duurt voordat het boek echt goed op gang komt. 
Het fascisme komt wat later in het boek voor. Toen het fascisme een wat prominentere rol ging spelen werd het boek steeds beter en was er meer spanning. Het was erg interessant om te lezen over de verschillende keuzes die gemaakt worden en hoe die de levens van de personages beïnvloeden. 
Het einde voelt echter nog wat onaf. Er zijn nog veel dingen die je als lezer niet weet. Soms maakt een open einde een boek beter, mysterieuzer. In dit boek miste dat effect (bij mij, misschien dat jullie er anders over denken). Ik had graag willen weten hoe het met verschillende personages is afgelopen. 

Kortom is het geen slecht boek, maar ook weer niet fantastisch. Ik geef dit boek 3 sterren. 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb