Londen, 1912. Iedereen gaat ervan uit dat Mabel net als haar nichtje op haar veertiende van school gaat en dienstmeisje wordt bij een rijke familie. Mabel gruwt van het idee, het is haar droom door te leren voor een kantoorbaan. Net als ze haar ouders heeft overtuigd om haar die kans te geven, slaat het noodlot toe. Mabel ziet zich gedwongen haar dromen op te geven en treedt in dienst bij de rijke familie McFarlane. Al snel wordt ze in een onmogelijke situatie gebracht, en lijkt het geluk verder weg dan ooit. Maar Mabel geeft niet op.
Eerder heb ik al Familie op de vlucht van Diney Costeloe gelezen. Dat was een heerlijke roman om te lezen, waarbij je je kunt wanen in een andere tijd. Ook met Een goede dochter ben ik erg tevreden.
Een goede dochter behandelt een interessant thema. Mabel wil boven alles doorleren. Ze is slim en wil geen genoegen nemen met een baan in de huishouding. Maar voor meisjes en vrouwen uit die tijd was dat niet makkelijk. Financieel gezien vergt het heel wat en daarbij kijkt de omgeving raar op van Mabels verlangen om door te leren. Wanneer er een ongeluk gebeurt zal Mabel echter haar dromen opzij moeten zetten.
Met deze interessante verhaallijn weet Costeloe je mee te nemen naar een totaal andere tijd. Een tijd waarin kinderen al vroeg moeten werken om bij te dragen aan het inkomen, waarin er haast geen sociale voorzieningen zijn en waarin vrouwen een totaal andere rol hebben in de samenleving. Costeloe weet deze omstandigheden levendig op te roepen en zo de lezer te boeien voor het verhaal. Ook omschrijft Costeloe de periode die Mabel in de huishouding doorbrengt levendig. Werken in de huishouding was niet makkelijk. Je moet constant klaar staan voor de familie en je hebt amper vrije tijd. Je werd overgeleverd aan de grillen van de familie die je bediende en je werd geacht daar dankbaar voor te zijn. Costeloe omschrijft mooi hoe Mabel deze baan verafschuwde, maar ook hoe veel mensen daar totaal anders over dachten.
De roman heeft kortom een interessante verhaallijn waarbij een meisje centraal staat dat zich los wil werken van de conventie, een meisje dat een plek voor zichzelf wil bemachtigen in de samenleving.
Hoewel het verhaal zelf dus enorm boeiend is, zijn er wel wat minpunten aan deze roman. Zo is er enorm veel herhaling. Costeloe schrijft haar verhaal vanuit verschillende personages. Interessant hieraan is dat je je de verschillende posities kunt voorstellen. Costeloe zorgt echter voor te veel overlap. Iets wat je al te weten bent gekomen via personage A, krijg je wederom te horen via personage B.
Verder verweeft Costeloe een tweede verhaallijn in de roman. Die verhaallijn betreft het personage Peter Everette en diens zoon. Hoewel het doel van deze verhaallijn in het begin duidelijk is, lijkt het terugkeren van deze verhaallijn later in het verhaal wat willekeurig. Met name de verhaallijn over Everette's zoon heeft geen duidelijke bijdrage aan het verhaal en is er wat achteloos tussendoor verwerkt.
Een goede dochter heeft kortom duidelijke plus- en minpunten. Overall gezien is het echter een fijne roman om te lezen. Ik geef het boek 3,5 sterren.
Reactie plaatsen
Reacties