Recensie eerder verschenen bij Blikopzeewolde.nl
Tijdens de chaotische jaren voor de eerste Wereldoorlog proberen de zussen Iris, Marianne, Eva en Clemency hun dromen waar te maken.
Marianne is nog maar twintig jaar oud als ze op een bal de knappe, elegante Arthur Leighton ontmoet. Ze weet in één oogopslag dat hij de liefde van haar leven zal zijn. Haar zusje Iris daarentegen heeft alle hoop op een goed huwelijk opgegeven en is, enigszins tot haar eigen verbazing, een uitmuntende verpleegster geworden. De artistieke Eva heeft haar zinnen gezet op een kunstzinnige carrière, maar als ze Gabriel Bellamy ontmoet en tot over haar oren verliefd op hem wordt, gaat ze twijfelen over haar toekomstdroom. De enige die in het ouderlijk huis is achtergebleven is Clemency, die voor hun ziekelijke moeder zorgt. Ze hoopt alleen maar ooit vrij adem te kunnen halen, zonder de zware last die op haar schouders rust.
Dit boek greep mijn aandacht doordat het gaat over een periode van vlak voor de Eerste Wereldoorlog. Dit is een periode die, in verhouding tot de Tweede Wereldoorlog, weinig aan bod komt. Tot mijn teleurstelling kwam de Eerste Wereldoorlog pas tegen het einde aan bod, waardoor het maar een kleine rol speelt in het boek. Voor mijn zussen speelt daarentegen in op meer ontwikkelingen rond deze tijd, waaronder het feminisme en de slechte arbeidersomstandigheden. Dat maakt dit boek toch leuk om te lezen.
Dit boek was dus als eerste interessant omdat regelmatig maatschappelijke ontwikkelingen aan bod komen. Eva voelt veel verwantschap met het feminisme en sluit zich aan bij een groep suffragettes. Ze heeft behoefte aan vrijheid en zelfstandigheid, wat haar sterkt in de overtuiging dat vrouwen stemrecht moeten krijgen. Haar omgeving reageert echter maar al te vaak met onbegrip. Ook komt de armoede van veel mensen naar voren. Een vriend van Iris voelt veel mee met de arme mensen en heeft moeite met het soms wel erg scherpe contrast tussen arm en rijk. Ook Iris komt als verpleegster in aanmerking met mensen die lager staan op de sociale ladder en die het vaak erg zwaar hebben. Verder komt via Marianne het leven op de koloniën aan bod, wat zeker een interessante toevoeging is. De aandacht voor deze ontwikkelingen geeft het boek een stuk meer diepgang.
Verder is het boek interessant door de personages. Het verhaal gaat over vier zussen die enorm van elkaar verschillen, zowel qua karakter als qua dromen en wensen. Eva is erg kunstzinnig en zoekt haar zelfstandigheid in de grote stad. Marianne is juist wat onderdanig, met een grote kinderwens. Iris is in het begin ijdel en wat egoïstisch, maar in het verhaal maakt ze een grote ontwikkeling door die haar sterk doet veranderen. Clemency zit alleen thuis om voor haar moeder te zorgen maar wilt het liefst vrijheid.
Hoewel de gekozen periode interessant is en de personages goed zijn uitgewerkt mist het verhaal spanning. Dit komt vooral doordat het boek enorm voorspelbaar is. Er zijn haast geen plotwendingen en van de meeste gebeurtenissen weet je van te voren al dat ze eraan komen. Dat maakt het boek soms wat saai. Dat is erg jammer, want het is duidelijk dat het verhaal veel potentie heeft.
Lennox betrekt maatschappelijke ontwikkelingen in het verhaal wat het verhaal diepgang geeft en de personages zijn interessant. Jammer genoeg is het verhaal erg voorspelbaar, wat veel van de spanning wegneemt. Ik geef dit boek daarom 3,5 sterren.
Reactie plaatsen
Reacties