Evar heeft zijn hele leven gevangen gezeten in een enorme bibliotheek, ouder dan keizerrijken en groter dan steden.
Livira heeft de hare doorgebracht in een kleine nederzetting aan de Dust waar nachtmerries rondsluipen en niemand gaat.
De wereld heeft ze nooit opgemerkt.
Dat gaat veranderen.
Terwijl hun verhalen om elkaar heen cirkelen, over werelden en tijd heen, zullen ze allemaal enorme geheimen over de wereld en zichzelf onthullen. Dit is een verhaal van waarheid en leugens en harten, en het vervagen van de een in de ander.
The book that wouldn't burn is het eerste deel in de Library trilogy van Mark Lawrence. Hoewel er enigszins ruimte is voor verbetering was ik erg onder de indruk van dit boek.
De roman gaat over de levens van Livira en Evar, levens die binnen korte tijd ingrijpend veranderen. Zowel Livira als Evar ontdekken een wereld die hen eerder vreemd was.
Lawrence heeft een interessante omgeving geschapen vol bijzondere wezens als sabbers, mensen, skeer en assistants. De verschillende soorten leven echter niet in harmonie samen, en dat is al eeuwen zo geweest. Kunnen Livira en Evar daar verandering in brengen?
The book that wouldn't burn is interessant door de unieke wereld die Lawrence goed heeft uitgewerkt. Ook heeft Lawrence een prachtige, bijna poëtische manier van schrijven. De schrijfstijl alleen al is genoeg om in dit boek te beginnen.
Maar zoals ik in het begin al schreef is er ook ruimte voor verbetering. Erg storend is de vele herhaling. Aspecten die vanuit Livira's perspectief al zijn beschreven en uitgelegd worden dat in Evar's opnieuw. Ook is de roman in het begin wat traag. Deels is dit verklaarbaar, aangezien er een hele wereld omschreven moet worden, maar het neemt wel de vaart uit het verhaal.
Een beetje doorzettingsvermogen wordt echter dubbel en dwars beloond. Verder in het verhaal komen verrassende wendingen die je naar het puntje van je stoel doen verplaatsen. Livira en Evar doen ontdekkingen die grote invloed hebben op hun leven, en de manier waarop ze eerder dachten.
Daarnaast kun je een aantal mooie lessen trekken uit dit boek. Zo wordt duidelijk dat er altijd meerdere kanten aan een verhaal zitten en dat oorlog nooit de juiste oplossing is. Ook wordt je aan het denken gezet over het gebruik van kennis. Betekent kennis wijsheid? Waar kun je kennis voor gebruiken? Moet iedereen altijd de beschikking hebben over alle kennis, of moet elke samenleving zijn eigen weg vinden?
Hoewel er in The book that wouldn't burn zeker ruimte is voor verbetering vind ik het toch een echte aanrader. De pluspunten zijn talrijker dan de minpunten, en zodra je door het begin heen bent staan je allerlei leuke verrassingen te wachten! Ik geef het boek 4,5 sterren.
Reactie plaatsen
Reacties