Days of blood and starlight/Sterrenlicht Laini Taylor

Gepubliceerd op 31 juli 2024 om 14:22

Karou weet eindelijk wie en vooral wat ze is, maar ze zou er alles voor over hebben om het niet te weten. Nu staat ze voor de afschuwelijke vraag hoe ver ze wil gaan om haar volk te wreken, terwijl Akiva aan de kant van de engelen wanhopig probeert met zijn geweten in het reine te komen. Beiden vechten ze voor hoop: hoop op liefde en een nieuwe toekomst.

 

Dit is het tweede deel van de serie over Karou en Akiva. Het is een serie die je echt op de juiste volgorde moet lezen, anders mis je enorm veel.
Ik was erg enthousiast na het lezen van het eerste deel en kon niet wachten te beginnen met dit boek. Deel één was verrassend, grappig en mega spannend. Helaas viel dit deel wat tegen. Het is zeker geen slecht boek, maar na het lezen van deel één was ik toch wat teleurgesteld. 
Als eerste begon het boek een beetje langzaam. Als lezer weet je veel meer dan de personages waardoor een groot deel wat voorspelbaar en traag was. Verder lijkt er in het begin niet bijzonder veel te gebeuren. Het is allemaal een beetje hetzelfde. Pas later in het verhaal komt de spanning meer tot leven. 
Ten tweede is het boek een stuk minder grappig en luchtig dan het eerste deel. In het nawoord schrijft Taylor dat ze niet wilde dat het een heel zwaar en neerslachtig boek zou worden, ondanks de omstandigheden die het toch een zekere neerslachtigheid noodzakelijk maakt. Ze probeerde het verhaal te verlichten via Zuzanna en Mik. Zuzanna en Mik zijn zeker goede toevoegingen. Ze zorgen inderdaad voor wat meer plezier in het verhaal. Zuzanna en Mik zijn enorm grappige personages die alles in een ander perspectief zetten. Het lezen van deze stukken vond ik dan ook erg leuk. Tegelijkertijd is het boek echter nog steeds wat neerslachtig en zwaar. Ik snap waarom dit noodzakelijk is na het einde van deel één, maar dit maakt het boek wat lastiger om door te komen. Ik kon de luchtigheid en de humor van deel één juist zo goed waarderen en miste dit enorm in dit deel. 
Ik vind het echter zeker geen slecht boek. Later in het verhaal is er meer spanning. Er zijn een aantal onverwachte wendingen en het boek eindigt erg verrassend. Verder heeft Taylor nog steeds een erg fijne schrijfstijl. Ook zijn de wisselingen in perspectief fijn, waardoor je je goed kan inleven in de verschillende personages. Dit geeft het boek ook wat meer diepgang. Ik ben dan ook zeker benieuwd naar deel drie. 

 

Ondanks dat het boek een stuk minder was dan deel één ben ik niet negatief over dit verhaal. Ik geef het drie sterren. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.