Nazikopstuk Reinhard Heydrich, alias ‘de beul van Praag’ en ‘het blonde beest’, is uitvinder en uitvoerder van de Shoah, en een van de wreedste nazi’s die het Derde Rijk kende. Hij was de chef van Eichmann en de rechterhand van Himmler. Bij de SS noemden ze hem ‘HhhH’: Himmlers hersens heten Heydrich. In mei 1942 wordt hij in Praag in zijn open Mercedes getroffen door een granaat.
De gevolgen zijn meedogenloos: de granaat is geworpen door de Tsjechische parachutist Jan Kubis, en als represaille worden twee Tsjechische dorpen met de grond gelijkgemaakt, honderden mannen standrechtelijk geëxecuteerd en duizenden vrouwen en kinderen afgevoerd en vergast.
Laurent Binet heeft een bijzonder boek neergezet. De schrijfstijl is heel origineel. Het is wat lastig te omschrijven maar ik zal mijn best doen een goed beeld te schetsen van zijn manier van schrijven. HhhH is geen roman en ook niet zo geschreven. Binet wilde absoluut geen roman. Binet baseert zich bijna geheel op feiten. Gesprekken die zijn opgenomen in het boek hebben ook echt plaatsgevonden en alles wat wordt omschreven is echt gebeurd. Binet beschrijft echter niet alleen de gebeurtenissen rondom de aanslag en de oorlog maar beschrijft ook zijn onderzoek, hoe het allemaal is begonnen, over welke onderwerpen in het boek hij niet zeker weet of het waar is, documentaires en boeken die hij heeft gelezen en waar hij zich op heeft gebaseerd en zo nog veel meer. Het boek is dan ook ingedeeld in heel veel kleine hoofdstukken.
Deze manier van schrijven heeft voor mij zowel voor- als nadelen. Je kan een kijkje nemen in zijn onderzoek en je weet dat wat je leest ook echt waar is en niet verzonnen. Alles is goed beargumenteerd. Soms is het echter wat verwarrend, aangezien er wel stukken in romanstijl zijn geschreven. Later schrijft Binet dan over de dingen die niet geheel kloppen en wat hij dan verzonnen heeft of waar hij niet zeker van is. Daarbij komt het soms op mij over alsof Binet zijn keuzes en manier van schrijven wilt uitleggen of zelfs verantwoorden.
Om mijn eerlijke mening te geven, moet ik zeggen dat ik na de eerste paar hoofdstukken eigenlijk niet verder wilde lezen. Maar wat ben ik blij dat ik dat wel heb gedaan! Het begin is misschien niet heel pakkend, maar het verloop van het verhaal is zeker goed. Binet geeft blijk van grondige research en heeft een leuke manier van schrijven. Vooral de laatste 100 bladzijden heb ik snel willen lezen, zo benieuwd was ik naar de rest.
Het is ook mooi dat niet alleen het moment van de aanslag wordt beschreven, maar de hele situatie in Tsjecho-Slowakije en de geschiedenis van Heydrich en de parachutisten.
Het verhaal zelf is heel interessant. Het laat voor mij een andere kant van de oorlog zien. Het is een mooie toevoeging op wat we al weten over de Tweede Wereldoorlog.
Ik geef dit boek 3,5 sterren.
Reactie plaatsen
Reacties